one of the şûrefa

Dem bi dem lê were zêdekirin Bermîladamençeyawîlitasaserêmineûdixwazetiştênkudixwînebihemanlezêbêyîxeletîûxalbendîbinivîsimûdestûrênadepêlcihêvalahiyêbikimlêgerhêdîbinivîsimyanjîadetenpêlcihêvalahiyêbikimewêtetikêbikişîneûserêminbikehezar pa (17.10.2023) Deftereke wî hebû, tê de şev û roja xwe, serborî û serweriya xwe kêşûkaş dikir. Bes defter, bi demê re go sifteh û bi xwe di rûpelan re neqişand herfên xwe. Tebîen serê pêşîn heyirî xudandefter lê paşê bi keder û meraq vegeriya, go çi qewimî ax lo çi ciriya? (10.12.2023) Li daristanê çivîkeke xemgîn hebû. Bêdeng li derûdora xwe dinêriya, çumkî ji strana xwe mehrûm bû. Bes mirovên reşkal û neşad tim diçûn gel çivîkê da ku dengê xwe bidine wê û ew jî di şûna wan de bike qîrîn û hawar. Heta bêdengiya xwe ya din.  (23.05.2022) Ji bo ku bikare xwe ji geremola jiyanê dûr 'xe, serê çend salan e dinivîsand. Gava dît ku heqîqet li gor xet û nivîsa wî diguhere/in, kete ferqê bê ka çawa çîroka/ên jiyana xwe bi xwe nivîsiye. Hema wê hingê dev ...

Çavkanî:  Bextiyar Elî. “Beşa 5.” Xezelnûs û Baxekanî Xeyall, r. 46-53, Silêmanî: Weşanên Endêşe, 2014. Ez, Hesen Tofan, bi Ce'ferê Mexolî re pêkve di hûcreyên Partiyê de mezin bûn. Rojekê Mamoste Şewboyan gazî me kir û mizgîniyek da me; êdî em endamên komeke nû bibûn ku ev kom ji kuştinê û paqijkirina nihêniyan berpirsiyar bû, ê helbet ji kêfan firiyan. Lê herke şaş nebim ew roj Mexolî ji min bêhtir kêfxweş bibû. Kengî li pêşberî simbêlê mamoste yê wek hespên avî û nêrînên wî yên dirinde amade bûna, Mexoliyê hûrik û lêvstûr î pozfireh mîna peykerekê yan jî leşkerekî li hêviya fermandarê xwe be, disekinî. Egaleke qirêj û çendreng diavêt histûyê xwe. Bi sekina xwe ya tîk dişibiya mişkekî qirase yê bi ser piyan ketî. Ewqas sermest û ji xwe qayil bû, meriv digot qey tacek li ser e û şahê ‘Eceman e. Ce'ferê Mexolî digot, ez ji bo kuştinê ji dayik bûme. Bawer dikir ku beşdarbûna me ya tîma sûîqestê wê rê li ber hîn pîle û payeyên qîmetdar veke. Wan çaxan fikra wî aha bû, digot, meri...